Izbor i priprema: Č. Đurđić

Na današnji dan 1468. umro je u Lješu Đurađ Kastriot-Skenderbeg, sin istaknutog arbanaškog kneza Ivana Kastriota. Nakon što je primio islam i nazvao se Skenderbegom 1443. odmetnuo se od sultana i zagospodario Krojom. Okupljajući Albance pod  crvenu zastavu s dvoglavim orlom, predvodio je borbe protiv otomanskog osvajača u Albaniji. Među Skenderbegovim bliskim saradnicima u tim borbama bili su Crnojevići. Skenderbegova sestra Marija bila je majka Ivana Crnojevića.

1808 – Napoleon je anektirao Dubrovačku republiku. Aneksiju je proglasio general Ogist Marmon, vojvoda od Raguze. Dubrovačka republika formalno je prestala da postoji i više nikada nije obnovljena.

1841–  U Kovilju je rođen Laza Kostić, srpski pjesnik, dramski pisac, novinar, političar. Boravio je u Crnoj Gori, u nekoliko navrata, od 1871. do 1891. Visoko je cijenio crnogorsko slobodarstvo i vitešku tradiciju. Izvještavao je za njemačke listove tokom crnogorsko-turskog rata od 1877. do 1878. Bio je miljenik crnogorskog dvora. Laza Kostić je uređivao »Glas Crnogorca« od 1885. do 1891. kada je napustio Crnu Goru.

1879 – Na Virpazaru je održan sastanak između crnogorskih i turskih izaslanika radi predaje teritorija koje su, shodno odlukama Berlinskog kongresa, pripale Crnoj Gori, odnosno Otomanskom carstvu, a koje su bile u vojnom posjedu jedne ili druge države. Protokol su činile odredbe o povlačenju vojske i rokovima povlačenja iz pojedinih garnizona – turske iz Žabljaka, Spuža i Podgorice, a crnogorske vojske iz Ulcinja.

1919 – Donesena je uredba o privremenom ustrojstvu Ministarstva vjera u Crnoj Gori. Bio je to prvi korak ka ukidanju autokefalne Crnogorske mitropolije i njenom prisajedinjenju Srpskoj pravoslavnoj crkvi.

1946 – Jugoslovenska ustavotvorna skupština donijela je prvi Ustav Federativne Narodne Republike Jugoslavije, zajednice ravnopravnih naroda, koji su na osnovu prava na samoopredjeljenje izrazili želju da žive zajedno.

1949 – Osnovan je Odsjek za kinematografiju pri Ministarstvu prosvjete Narodne Republike Crne Gore, a potom i Odjeljenje za kinematografiju, koje je ukinuto 1950.

1956 – Umro je engleski pisac Alen Aleksander Miln, autor popularnih priča za djecu »Vini Pu«.

1957 – Osnovan je u Bijelom Polju Zavičajni muzej koji je kao samostalna ustanova radio do 1965.

1962 – Umro je karikaturista Petar Križanić, jedan od rodonačelnika jugoslovenske karikature, pisac i esejista.

1964 – Ka Mjesecu je lansirana sovjetska automatska stanica »Luna 9«, koja se tri dana kasnije spustila i emitovala prve televizijske snimke površine  Mjeseca.

1974 – Umro je američki filmski producent Semjuel Goldvin, jedan od osnivača kompanije »Metro-Goldvin-Majer«.

1996 – Specijalni izaslanik generalnog sekretara Ujedinjenih nacija za ljudska prava Elizabet Ren saopštila je da u Bosni ima oko 200 do 300 masovnih grobnica i da su za zločine tokom Bosanskog rata pored Srba odgovorni i bosanski Hrvati i Muslimani.

2003 – U Kraljevskom pozorištu Zetski dom na Cetinju premijerno je izvedena opera »Enej i Didona« engleskog kompozitora iz XVII vijeka Henrija Persla. U izvedbi su učestvovali solisti iz Njemačke, Kamerni hor cetinjske Muzičke akademije i Kamerni orkestar »Princ Mirko« Kraljevskog pozorišta Zetski dom. Dirigent je bio Egon Mihailović, a reditelj, scenograf, koreograf i kostimograf Nils Badenhop. Uloge su tumačili: Kristina Nikolet, Stefan Grinvald, Astrid Kesler, Anželika Veber, Zorana Latković, Amanda Stojović, Saša Barjaktarović, Nils Badenhop, Aleksa Martinović, Tomo Pejanović i Nikola Batrićević. Opera »Enej i Didona« izvedena je u produkciji Kraljevskog pozorišta Zetski dom, budvanskog Grad-teatra i Muzičke akademije na Cetinju.

2004 – Književna nagrada “Miroslavljevo jevanđelje” dodijeljena je crnogorskom piscu Balši Brkoviću za roman ” Privatna galerija”.

2008 – U obraćanju članovima vatikanskog odsjeka za doktrinu vjere, papa Benedikt XVI izjavio je da su istraživanja matičnih ćelija, vještačka oplodnja i mogućnost ljudskog kloniranja poljuljali ljudsko dostojanstvo i da je crkva dužna da brani velike vrijednosti dovedene u pitanje.

2010 – U porodilištu u Meljinama kod Herceg Novog prvi put je u Crnoj Gori  iz pupčane vrpce jedne porodilje uzeta krv u cilju očuvanja matičnih ćelija.

2010 – U 76. godini umro je argentinski pisac i novinar Tomas Eloj Martines, koji se proslavio knjigom “Evita” (1995), u kojoj je opisao sudbinu posmrtnih ostataka Eve Peron, supruge bivšeg argentinskog predsjednika Huana Dominga Perona.

2011 – Predsjednik Vlade Crne Gore Igor Lukšić primio je proslavljenu svjetsku umjetnicu crnogorskog porijekla Marinu Abramović, koja mu je predstavila projekat „Marina Abramović Comuniti centar Obod Cetinje“. „Želim da u Crnoj Gori zažive dobre ideje i da Cetinje postane savremeni centar umjetnosti“ – kazala je Marina Abramović.

2011 – U 78. godini umro je britanski kompozitor Džon Bari, dobitnik pet Oskara za filmsku muziku. U toku 50-godišnje karijere, Bari je dobio i četiri Gremija i jedan Zlatni globus. Među filmovima za čiju je muziku dobio Oskara ističu se:“Ples s vukovima“ i „Moja Afrika“.

2012 – Skupštinski odbor za nauku, kulturu i prosvjetu podržao je glasovima vladajuće koalicije ( DPS-SDP) predlog zakona o Crnogorskoj akademiji nauka i umjetnosti, kojim je predviđeno njeno spajanje s Dukljanskom akademijom nauka i umjetnosti. Protiv predloženog zakona glasali su predstavnici opozicije, dok je poslanik Kluba albanskih stranaka Vaselj Siništaj bio uzdržan.

2013 – Vlada Crne Gore formirala je Etički odbor, čiji je zadatak da, saglasno Etičkom kodeksu, daje mišljenje o optužbama na ponašanje državnih službenika i namještenika, te da u vezi s primjenom Etičkog kodeksa prati njegovu realizaciju, inicira izmjene i dopune propisa u oblasti službeničke etike i promoviše etičke standarde i pravila ponašanja.

2014 – U 93. godini umro je mađarski reditelj Mikloš Jančo, čiji su filmovi svojevrsno propitivanje savjesti intelektualaca. Tokom 60-ih godina prošlog vijeka kritičari su ga svrstavali u red velikih reditelja kao što su Mikelanđelo Antonioni i Ingmar Bergman. Smatran je i majstorom kompozicije dugog kadra. U Kanu je 1972. dobio nagradu za režiju za film „Crveni psalm“, a 1990. Zlatnog lava u Veneciji za cjelokupno djelo. 

Na današnji dan dogodilo se i sljedeće:

1967 – U požaru je stradalo do tada najjače grafičko-izdavačko preduzeće u Crnoj Gori  »Obod« na Cetinju.

2008 – Premijer crnogorske Vlade Željko Šturanović podnio je ostavku na tu funkciju zbog zdravstvenih problema.

2008 – Beogradski dnevni list “Blic” objavio je da su članovi porodice bivšeg predsjednika Srbije Slobodana Miloševića – supruga Mirjana i sin Marko dobili azil u Rusiji i da je Srbija za  njima raspisala međunarodnu potjernicu.

2012 – Prodor hladnog arktičkog talasa donio je sniježne padavine i velike hladnoće na širem području Evrope. Usljed niskih temperatura u mnogim državama umrlo je blizu šezdeset osoba.

2012 – Nakon katastrofe u Fukušimi, japanske vlasti ograničile su trajanje nuklearnih reaktora na četrdeset godina.

Izbor i priprema: Č. Đurđić

Na današnji dan 1468. umro je u Lješu Đurađ Kastriot-Skenderbeg, sin istaknutog arbanaškog kneza Ivana Kastriota. Nakon što je primio islam i nazvao se Skenderbegom 1443. odmetnuo se od sultana i zagospodario Krojom. Okupljajući Albance pod  crvenu zastavu s dvoglavim orlom, predvodio je borbe protiv otomanskog osvajača u Albaniji. Među Skenderbegovim bliskim saradnicima u tim borbama bili su Crnojevići. Skenderbegova sestra Marija bila je majka Ivana Crnojevića.

1808 – Napoleon je anektirao Dubrovačku republiku. Aneksiju je proglasio general Ogist Marmon, vojvoda od Raguze. Dubrovačka republika formalno je prestala da postoji i više nikada nije obnovljena.

1841–  U Kovilju je rođen Laza Kostić, srpski pjesnik, dramski pisac, novinar, političar. Boravio je u Crnoj Gori, u nekoliko navrata, od 1871. do 1891. Visoko je cijenio crnogorsko slobodarstvo i vitešku tradiciju. Izvještavao je za njemačke listove tokom crnogorsko-turskog rata od 1877. do 1878. Bio je miljenik crnogorskog dvora. Laza Kostić je uređivao »Glas Crnogorca« od 1885. do 1891. kada je napustio Crnu Goru.

1879 – Na Virpazaru je održan sastanak između crnogorskih i turskih izaslanika radi predaje teritorija koje su, shodno odlukama Berlinskog kongresa, pripale Crnoj Gori, odnosno Otomanskom carstvu, a koje su bile u vojnom posjedu jedne ili druge države. Protokol su činile odredbe o povlačenju vojske i rokovima povlačenja iz pojedinih garnizona – turske iz Žabljaka, Spuža i Podgorice, a crnogorske vojske iz Ulcinja.

1919 – Donesena je uredba o privremenom ustrojstvu Ministarstva vjera u Crnoj Gori. Bio je to prvi korak ka ukidanju autokefalne Crnogorske mitropolije i njenom prisajedinjenju Srpskoj pravoslavnoj crkvi.

1946 – Jugoslovenska ustavotvorna skupština donijela je prvi Ustav Federativne Narodne Republike Jugoslavije, zajednice ravnopravnih naroda, koji su na osnovu prava na samoopredjeljenje izrazili želju da žive zajedno.

1949 – Osnovan je Odsjek za kinematografiju pri Ministarstvu prosvjete Narodne Republike Crne Gore, a potom i Odjeljenje za kinematografiju, koje je ukinuto 1950.

1956 – Umro je engleski pisac Alen Aleksander Miln, autor popularnih priča za djecu »Vini Pu«.

1957 – Osnovan je u Bijelom Polju Zavičajni muzej koji je kao samostalna ustanova radio do 1965.

1962 – Umro je karikaturista Petar Križanić, jedan od rodonačelnika jugoslovenske karikature, pisac i esejista.

1964 – Ka Mjesecu je lansirana sovjetska automatska stanica »Luna 9«, koja se tri dana kasnije spustila i emitovala prve televizijske snimke površine  Mjeseca.

1974 – Umro je američki filmski producent Semjuel Goldvin, jedan od osnivača kompanije »Metro-Goldvin-Majer«.

1996 – Specijalni izaslanik generalnog sekretara Ujedinjenih nacija za ljudska prava Elizabet Ren saopštila je da u Bosni ima oko 200 do 300 masovnih grobnica i da su za zločine tokom Bosanskog rata pored Srba odgovorni i bosanski Hrvati i Muslimani.

2003 – U Kraljevskom pozorištu Zetski dom na Cetinju premijerno je izvedena opera »Enej i Didona« engleskog kompozitora iz XVII vijeka Henrija Persla. U izvedbi su učestvovali solisti iz Njemačke, Kamerni hor cetinjske Muzičke akademije i Kamerni orkestar »Princ Mirko« Kraljevskog pozorišta Zetski dom. Dirigent je bio Egon Mihailović, a reditelj, scenograf, koreograf i kostimograf Nils Badenhop. Uloge su tumačili: Kristina Nikolet, Stefan Grinvald, Astrid Kesler, Anželika Veber, Zorana Latković, Amanda Stojović, Saša Barjaktarović, Nils Badenhop, Aleksa Martinović, Tomo Pejanović i Nikola Batrićević. Opera »Enej i Didona« izvedena je u produkciji Kraljevskog pozorišta Zetski dom, budvanskog Grad-teatra i Muzičke akademije na Cetinju.

2004 – Književna nagrada “Miroslavljevo jevanđelje” dodijeljena je crnogorskom piscu Balši Brkoviću za roman ” Privatna galerija”.

2008 – U obraćanju članovima vatikanskog odsjeka za doktrinu vjere, papa Benedikt XVI izjavio je da su istraživanja matičnih ćelija, vještačka oplodnja i mogućnost ljudskog kloniranja poljuljali ljudsko dostojanstvo i da je crkva dužna da brani velike vrijednosti dovedene u pitanje.

2010 – U porodilištu u Meljinama kod Herceg Novog prvi put je u Crnoj Gori  iz pupčane vrpce jedne porodilje uzeta krv u cilju očuvanja matičnih ćelija.

2010 – U 76. godini umro je argentinski pisac i novinar Tomas Eloj Martines, koji se proslavio knjigom “Evita” (1995), u kojoj je opisao sudbinu posmrtnih ostataka Eve Peron, supruge bivšeg argentinskog predsjednika Huana Dominga Perona.

2011 – Predsjednik Vlade Crne Gore Igor Lukšić primio je proslavljenu svjetsku umjetnicu crnogorskog porijekla Marinu Abramović, koja mu je predstavila projekat „Marina Abramović Comuniti centar Obod Cetinje“. „Želim da u Crnoj Gori zažive dobre ideje i da Cetinje postane savremeni centar umjetnosti“ – kazala je Marina Abramović.

2011 – U 78. godini umro je britanski kompozitor Džon Bari, dobitnik pet Oskara za filmsku muziku. U toku 50-godišnje karijere, Bari je dobio i četiri Gremija i jedan Zlatni globus. Među filmovima za čiju je muziku dobio Oskara ističu se:“Ples s vukovima“ i „Moja Afrika“.

2012 – Skupštinski odbor za nauku, kulturu i prosvjetu podržao je glasovima vladajuće koalicije ( DPS-SDP) predlog zakona o Crnogorskoj akademiji nauka i umjetnosti, kojim je predviđeno njeno spajanje s Dukljanskom akademijom nauka i umjetnosti. Protiv predloženog zakona glasali su predstavnici opozicije, dok je poslanik Kluba albanskih stranaka Vaselj Siništaj bio uzdržan.

2013 – Vlada Crne Gore formirala je Etički odbor, čiji je zadatak da, saglasno Etičkom kodeksu, daje mišljenje o optužbama na ponašanje državnih službenika i namještenika, te da u vezi s primjenom Etičkog kodeksa prati njegovu realizaciju, inicira izmjene i dopune propisa u oblasti službeničke etike i promoviše etičke standarde i pravila ponašanja.

2014 – U 93. godini umro je mađarski reditelj Mikloš Jančo, čiji su filmovi svojevrsno propitivanje savjesti intelektualaca. Tokom 60-ih godina prošlog vijeka kritičari su ga svrstavali u red velikih reditelja kao što su Mikelanđelo Antonioni i Ingmar Bergman. Smatran je i majstorom kompozicije dugog kadra. U Kanu je 1972. dobio nagradu za režiju za film „Crveni psalm“, a 1990. Zlatnog lava u Veneciji za cjelokupno djelo. 

Na današnji dan dogodilo se i sljedeće:

1967 – U požaru je stradalo do tada najjače grafičko-izdavačko preduzeće u Crnoj Gori  »Obod« na Cetinju.

2008 – Premijer crnogorske Vlade Željko Šturanović podnio je ostavku na tu funkciju zbog zdravstvenih problema.

2008 – Beogradski dnevni list “Blic” objavio je da su članovi porodice bivšeg predsjednika Srbije Slobodana Miloševića – supruga Mirjana i sin Marko dobili azil u Rusiji i da je Srbija za  njima raspisala međunarodnu potjernicu.

2012 – Prodor hladnog arktičkog talasa donio je sniježne padavine i velike hladnoće na širem području Evrope. Usljed niskih temperatura u mnogim državama umrlo je blizu šezdeset osoba.

2012 – Nakon katastrofe u Fukušimi, japanske vlasti ograničile su trajanje nuklearnih reaktora na četrdeset godina.

12 NOMINACIJA

Film “J’accuse” (Optužujem) francusko-poljskog reditelja Romana Polanskog favorit je za Cezara, nagrade francuske Akademije filmske umjetnosti, čija će svečana 45. dodjela biti održana 28. februara u Parizu.

Ostvarenje kultnog reditelja osvojilo je najviše nominacija, ukupno 12, među kojima za najbolji film i najbolju režiju.

Filmovi “Les Miserables” (Jadnici) Ladja Lija i “La Belle epoque” (Lepa epoha) Nikole Bedoa dobili su po 11 nominacija za Cezara, saopštila je Akademija.

“Akademija nije institucija o moralnim stavovima”, rekao je predsjednik Alen Terzijan odgovarajući na pitanje o Polanskom (86), kojeg je pred izlazak filma francuska fotografkinja Valentin Monije optužila da ju je silovao 1975. godine kad je imala 18 godina.

Film “Optužujem” se bavi čuvenom aferom Drajfus iz 19. vijeka, a ostvarenje je pogledalo 1,5 miliona Francuza.

Za najboljeg glumca nominovani su Žan Dižarden, Danijel Otej, Damijen Bonar, Vensan Kasel i Reda Kateb, a za najbolju glumicu Adel Enel, Noemi Merla, Anais Demustije, Eva Grin, Kijara Mastrojan i Dorija Tilije.

Prošlogodišnji pobjednik je film “Jusqu’a la garde” (Do straže) reditelja Gzavijea Legrana koji je osvojio četiri Cezara, za najbolji film, najbolju glumicu koja je pripala Lei Driker, najbolju montažu i najbolji scenario.

Cezar je francuska nacionalna filmska nagrada, ustanovljena 1975. godine i smatra se francuskim Oskarom. Nominacije određuje francuska Akademija filmske umjetnosti, a u konkurenciji za nagradu su filmovi prikazani tokom prethodne godine.

Nagrada je dobila ime po skulptoru Cezaru Baldakiniju (1921-1998).

12 NOMINACIJA

Film “J’accuse” (Optužujem) francusko-poljskog reditelja Romana Polanskog favorit je za Cezara, nagrade francuske Akademije filmske umjetnosti, čija će svečana 45. dodjela biti održana 28. februara u Parizu.

Ostvarenje kultnog reditelja osvojilo je najviše nominacija, ukupno 12, među kojima za najbolji film i najbolju režiju.

Filmovi “Les Miserables” (Jadnici) Ladja Lija i “La Belle epoque” (Lepa epoha) Nikole Bedoa dobili su po 11 nominacija za Cezara, saopštila je Akademija.

“Akademija nije institucija o moralnim stavovima”, rekao je predsjednik Alen Terzijan odgovarajući na pitanje o Polanskom (86), kojeg je pred izlazak filma francuska fotografkinja Valentin Monije optužila da ju je silovao 1975. godine kad je imala 18 godina.

Film “Optužujem” se bavi čuvenom aferom Drajfus iz 19. vijeka, a ostvarenje je pogledalo 1,5 miliona Francuza.

Za najboljeg glumca nominovani su Žan Dižarden, Danijel Otej, Damijen Bonar, Vensan Kasel i Reda Kateb, a za najbolju glumicu Adel Enel, Noemi Merla, Anais Demustije, Eva Grin, Kijara Mastrojan i Dorija Tilije.

Prošlogodišnji pobjednik je film “Jusqu’a la garde” (Do straže) reditelja Gzavijea Legrana koji je osvojio četiri Cezara, za najbolji film, najbolju glumicu koja je pripala Lei Driker, najbolju montažu i najbolji scenario.

Cezar je francuska nacionalna filmska nagrada, ustanovljena 1975. godine i smatra se francuskim Oskarom. Nominacije određuje francuska Akademija filmske umjetnosti, a u konkurenciji za nagradu su filmovi prikazani tokom prethodne godine.

Nagrada je dobila ime po skulptoru Cezaru Baldakiniju (1921-1998).

12 NOMINACIJA

Film “J’accuse” (Optužujem) francusko-poljskog reditelja Romana Polanskog favorit je za Cezara, nagrade francuske Akademije filmske umjetnosti, čija će svečana 45. dodjela biti održana 28. februara u Parizu.

Ostvarenje kultnog reditelja osvojilo je najviše nominacija, ukupno 12, među kojima za najbolji film i najbolju režiju.

Filmovi “Les Miserables” (Jadnici) Ladja Lija i “La Belle epoque” (Lepa epoha) Nikole Bedoa dobili su po 11 nominacija za Cezara, saopštila je Akademija.

“Akademija nije institucija o moralnim stavovima”, rekao je predsjednik Alen Terzijan odgovarajući na pitanje o Polanskom (86), kojeg je pred izlazak filma francuska fotografkinja Valentin Monije optužila da ju je silovao 1975. godine kad je imala 18 godina.

Film “Optužujem” se bavi čuvenom aferom Drajfus iz 19. vijeka, a ostvarenje je pogledalo 1,5 miliona Francuza.

Za najboljeg glumca nominovani su Žan Dižarden, Danijel Otej, Damijen Bonar, Vensan Kasel i Reda Kateb, a za najbolju glumicu Adel Enel, Noemi Merla, Anais Demustije, Eva Grin, Kijara Mastrojan i Dorija Tilije.

Prošlogodišnji pobjednik je film “Jusqu’a la garde” (Do straže) reditelja Gzavijea Legrana koji je osvojio četiri Cezara, za najbolji film, najbolju glumicu koja je pripala Lei Driker, najbolju montažu i najbolji scenario.

Cezar je francuska nacionalna filmska nagrada, ustanovljena 1975. godine i smatra se francuskim Oskarom. Nominacije određuje francuska Akademija filmske umjetnosti, a u konkurenciji za nagradu su filmovi prikazani tokom prethodne godine.

Nagrada je dobila ime po skulptoru Cezaru Baldakiniju (1921-1998).

6. FEBRUARA

Knjiga poezije “Konfabulacije”, pjesnikinje Marija Dragnić, biće predstavljena 6. februara u multimedijalnoj sali podgoričkog KIC-a “Budo Tomović”.

O knjizi će, kako je najavljeno, sa autorkom govoriti Barbara Delać.

Marija Dragnić rođena je u Nikšiću 1990. godine. Diplomirala na Katedri za anglistiku Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu gdje je završila i master studije.

Pjesme su joj objavljivane u književnoj periodici Ars, Zarez, Tema, Polja, Prosvjeta, Poezija, u elektronskim književnim časopisim Eckermann i Agon, na internet portalima Beton, Strane, Libela, astronaut.ba.

Dobitnica je druge nagrade na književnom konkursu Ulaznica 2016, prve nagrade na konkursu Ratkovićevih večeri poezije za 2018, i prve nagrade na konkursu PAF – POEZIJA za najbolje neobjavljivane stihove u Crnoj Gori u 2019. godini.
Objavila je knjigu poezije Konfabulacije (Bijelo Polje; Beograd, 2019).

Urednica je u veb časopisu za poeziju Enklava. Predaje engleski jezik u XIV beogradskoj gimnaziji.

Promocija u KIC-u počinje u 19 časova.

6. FEBRUARA

Knjiga poezije “Konfabulacije”, pjesnikinje Marija Dragnić, biće predstavljena 6. februara u multimedijalnoj sali podgoričkog KIC-a “Budo Tomović”.

O knjizi će, kako je najavljeno, sa autorkom govoriti Barbara Delać.

Marija Dragnić rođena je u Nikšiću 1990. godine. Diplomirala na Katedri za anglistiku Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu gdje je završila i master studije.

Pjesme su joj objavljivane u književnoj periodici Ars, Zarez, Tema, Polja, Prosvjeta, Poezija, u elektronskim književnim časopisim Eckermann i Agon, na internet portalima Beton, Strane, Libela, astronaut.ba.

Dobitnica je druge nagrade na književnom konkursu Ulaznica 2016, prve nagrade na konkursu Ratkovićevih večeri poezije za 2018, i prve nagrade na konkursu PAF – POEZIJA za najbolje neobjavljivane stihove u Crnoj Gori u 2019. godini.
Objavila je knjigu poezije Konfabulacije (Bijelo Polje; Beograd, 2019).

Urednica je u veb časopisu za poeziju Enklava. Predaje engleski jezik u XIV beogradskoj gimnaziji.

Promocija u KIC-u počinje u 19 časova.

6. FEBRUARA

Knjiga poezije “Konfabulacije”, pjesnikinje Marija Dragnić, biće predstavljena 6. februara u multimedijalnoj sali podgoričkog KIC-a “Budo Tomović”.

O knjizi će, kako je najavljeno, sa autorkom govoriti Barbara Delać.

Marija Dragnić rođena je u Nikšiću 1990. godine. Diplomirala na Katedri za anglistiku Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu gdje je završila i master studije.

Pjesme su joj objavljivane u književnoj periodici Ars, Zarez, Tema, Polja, Prosvjeta, Poezija, u elektronskim književnim časopisim Eckermann i Agon, na internet portalima Beton, Strane, Libela, astronaut.ba.

Dobitnica je druge nagrade na književnom konkursu Ulaznica 2016, prve nagrade na konkursu Ratkovićevih večeri poezije za 2018, i prve nagrade na konkursu PAF – POEZIJA za najbolje neobjavljivane stihove u Crnoj Gori u 2019. godini.
Objavila je knjigu poezije Konfabulacije (Bijelo Polje; Beograd, 2019).

Urednica je u veb časopisu za poeziju Enklava. Predaje engleski jezik u XIV beogradskoj gimnaziji.

Promocija u KIC-u počinje u 19 časova.

U ZAGREBU

U velikom prostoru Evropskog doma u Zagrebu, 28 januara u 19 časova otvorena je izložba akademskog slikara Darka Đurovića iz Podgorice. Prikazao je Zagrebačkoj publici slike sa 25 ulja velikog, srednjeg i malog formata. Slike su prezentovane u tri prostorije za izlaganje.

Izložbu je otvorila Renata Bačić, projektna voditeljka Evropskog doma koja je sa Darkom Đurovićem u nekoliko dana pripremanja izložbe održavala dijalog ispunjen kulturnim senzibilitetom i odnosom.Ona je na otvaranju izložbe prenjela svoje utiske.

“Drago nam je da smo, nakon dugih mjeseci dogovaranja mogli ugostiti našeg dragog mladog umjetnika, slikara iz Podgorice, Darka Đurovića. Ja sam dobila e-mailom fotografije njegovih slika i tako dalje…ali danas kada se te slike zaista došle u Evropski dom naprosto sam ostala bez daha, bez riječi, jer taj opus-tog mladog umjetnika je toliko prekrasan.Ja sam ovdje postavila par stotina izložbi ali mogu reći da na jednoj ruci sam ih postavila sa pravim umjetnicima, u koje ulazi i Darko.Darko me je doveo na rub suza danas sa tim svojim predanim radom.To je…, zaista, on je nazvao ovu izložbu “Pogled kroz dugu”…negdje smo razgovarali o bijeloj boji, o spektru te bijele boje, i poveznice ovog zemaljskog i nebeskog, i ovaj njegov rad koji je toliko opsežan i kao da sam izvor energije ili Bog, kako god želite gleda ljudski rod kaji se muči, u jednom kotlu svih mogućih patnji, igrokaza, ali opet sa nadom da je moguć i jedan izlazak iz toga.U stvari da je evolucija čovjeka moguća.Tako da iako je Darko vrlo mlad slikar po godinama on ima jednu vanvremensku mudrost kojom promišlja taj svoj rad koji je evo nama poklonio u Evropskom domu u Zagrebu. Ja zaista Darka vidim u svim sjetskim izložbenim prostorima, jer tako nešto je zaista vrlo rijetko. I ja mislim da je to početak, ne mislim ova izložba, nego da je on na početku mnogih stvari lijepih koje će mu se dogoditi i gdje će ga sačekati i gdje će mu se diviti. Svijet je sada zaista u jednom haosu većem nego što je do sada bio.Nekako, svi ovi paketi ponašanja koje smo praktikovali tjekom tisućama godina dolaze na površinu i postajemo ih svjesni, i promatramo ih i zaista ne slažemo se više sa tim da na taj način živimo. I tu je moguća transformacija čovjeka, tu je moguća evolucija čovjeka o kojoj govori u stvari po mom nekakvom osjećaju, Darko na svojim slikama.Jednim zaista fenomenalnim odmaknućem a opet
kompletnim sudionikom tog jednog haosa, te jedne kataklizme koju prolazimo.Koju zaista bi mi svi a ne samo umjetnik trebali vidjeti, osjetiti i raditi na tome da se naprave transformacije, da se ponašamo nekako bolje.Sa vašim kolegom iz Crne Gore baš smo razgovarali o tom djelu: kao da nam je srce pokrito sa nekim talogom.Ali on se može maknuti, svaki od vas ga može maknuti i zasjati punim sjajem.I više ne trebamo prolaziti kroz te turbulencije i tako dalje…Zaista svaki dan ponovo i ponovo možemo ponuditi to svjetlo koje je u nama, u svakom od nas.

Zato, zahvaljujem, ja sam negdje pri kraju mog radnog vijeka. Ovdje sam trideset godina i strašno mi je drago da sam imala mogućnost poznati Darka Đurovića iz Podgorice i prirediti njegovu izložbu u Evropskom domu, Zagreb.Darko, ja još jedanput zahvaljujem vama, vašoj porodici, gospođi mami, sestri, gospodinu koji se založio danas da ovu izložbu postavimo u ovaj prostor.Koliko god je bilo puno, puno slika nekako su se utopile u ovaj naš prostor, prekrasno izgledaju.Nadam se da će ih zaista vidjeti veliki broj ljudi, jer mi imamo svakodnevno ovdje događanja… Hvala vam puno i čestitam.Čestitam gospođi mami što je prepoznala vaš dar u djetinjstvu i nije dala da se on zanemari.Ja imam ovdje jedan školski projekat, i vidim da, već do deset godina kreacija djeteta zna biti odrezana i uništena tako da, sve čestitke mami na tome da je prepoznala taj nevjerovatan dar koji vi imate u sebi. Hvala vam Podgorice, Hvala vam Crna Goro!”-završno je kazala Renata Bačić.

Izložba “Pogled kroz dugu” nosi supstituciju za ono što je strašno, kao pjesnički izraz.Taj naziv definiše sublimisanost nagona.Suprotno, sadrži iracionalna ponašanja čovjeka u prikazivačkom djelu kao funkcijom, radnjom, onim čime se umjetnik bavi.Tako izložba govori o sublimisanom i nesublimisanom nagonu stvaralaštva.Prema tome nazivi radova sa izložbe u Zagrebu prate ove poetičke, stilske standarde: “Iracionalizam nesublimisanog”, “Iracionalizam mase i njegova kritičnost”, “Kulminacija u najvišem stepenu 1 i 2”, “Decenijski somnambul”, “Verica”,”Isus Hrist”,”Iracionalizam 1, 2 i 3″, niz radova sa nazivom: “Iracionalno ponašanje čovjeka”, “Mjesto vrtloženja”, “Pretenzije” i “Sumornost”. Slike su rađene u tehnikama ulje na platnu i ulje na lesonitu, definišu podkulturna, asocijalna, ezoterična stremljenja i ponašanja, ekivalent sa nadrealizmom, psihoanalizom, dadaizmom. Izložba je presjek dvadesetogodišnjeg rada od akademskih dana pa sve do dabas.Darko Đurović je rođen 1982. godine.Akademiju likovnih umjetnosti završio je u Trebinju u klasi
profesora Marka Musovića 2005.Ovo je njegova trinaesta samostalna izložba a imao je više kolektivnih.Dobitnik je 2012. nagrade “Milunović, Stijović, Lubarda” kao i dvije diplome sa međunarodnog bijenala za djecu i mlade, Torun-Poljska.O njemu su pisali: Nataša Nikčvić, Anastazija Miranović. Slobodan Slovinić, Balša Brković, Nina Mudrinić…

Na otvaranju izložbe bio je prisutan crnogorski ambasador Boro Vučinić.

Takođe, bilo je prisutno i diplomatsko osoblje ambasade Crne Gore u Hrvatskoj. Evropski dom je do sada proredio nekoliko stotina izložbi, nalazi se u blizine Trga Bana Jelušića u centru Zagreba u Jurišićevoj ulici 1.

U ZAGREBU

U velikom prostoru Evropskog doma u Zagrebu, 28 januara u 19 časova otvorena je izložba akademskog slikara Darka Đurovića iz Podgorice. Prikazao je Zagrebačkoj publici slike sa 25 ulja velikog, srednjeg i malog formata. Slike su prezentovane u tri prostorije za izlaganje.

Izložbu je otvorila Renata Bačić, projektna voditeljka Evropskog doma koja je sa Darkom Đurovićem u nekoliko dana pripremanja izložbe održavala dijalog ispunjen kulturnim senzibilitetom i odnosom.Ona je na otvaranju izložbe prenjela svoje utiske.

“Drago nam je da smo, nakon dugih mjeseci dogovaranja mogli ugostiti našeg dragog mladog umjetnika, slikara iz Podgorice, Darka Đurovića. Ja sam dobila e-mailom fotografije njegovih slika i tako dalje…ali danas kada se te slike zaista došle u Evropski dom naprosto sam ostala bez daha, bez riječi, jer taj opus-tog mladog umjetnika je toliko prekrasan.Ja sam ovdje postavila par stotina izložbi ali mogu reći da na jednoj ruci sam ih postavila sa pravim umjetnicima, u koje ulazi i Darko.Darko me je doveo na rub suza danas sa tim svojim predanim radom.To je…, zaista, on je nazvao ovu izložbu “Pogled kroz dugu”…negdje smo razgovarali o bijeloj boji, o spektru te bijele boje, i poveznice ovog zemaljskog i nebeskog, i ovaj njegov rad koji je toliko opsežan i kao da sam izvor energije ili Bog, kako god želite gleda ljudski rod kaji se muči, u jednom kotlu svih mogućih patnji, igrokaza, ali opet sa nadom da je moguć i jedan izlazak iz toga.U stvari da je evolucija čovjeka moguća.Tako da iako je Darko vrlo mlad slikar po godinama on ima jednu vanvremensku mudrost kojom promišlja taj svoj rad koji je evo nama poklonio u Evropskom domu u Zagrebu. Ja zaista Darka vidim u svim sjetskim izložbenim prostorima, jer tako nešto je zaista vrlo rijetko. I ja mislim da je to početak, ne mislim ova izložba, nego da je on na početku mnogih stvari lijepih koje će mu se dogoditi i gdje će ga sačekati i gdje će mu se diviti. Svijet je sada zaista u jednom haosu većem nego što je do sada bio.Nekako, svi ovi paketi ponašanja koje smo praktikovali tjekom tisućama godina dolaze na površinu i postajemo ih svjesni, i promatramo ih i zaista ne slažemo se više sa tim da na taj način živimo. I tu je moguća transformacija čovjeka, tu je moguća evolucija čovjeka o kojoj govori u stvari po mom nekakvom osjećaju, Darko na svojim slikama.Jednim zaista fenomenalnim odmaknućem a opet
kompletnim sudionikom tog jednog haosa, te jedne kataklizme koju prolazimo.Koju zaista bi mi svi a ne samo umjetnik trebali vidjeti, osjetiti i raditi na tome da se naprave transformacije, da se ponašamo nekako bolje.Sa vašim kolegom iz Crne Gore baš smo razgovarali o tom djelu: kao da nam je srce pokrito sa nekim talogom.Ali on se može maknuti, svaki od vas ga može maknuti i zasjati punim sjajem.I više ne trebamo prolaziti kroz te turbulencije i tako dalje…Zaista svaki dan ponovo i ponovo možemo ponuditi to svjetlo koje je u nama, u svakom od nas.

Zato, zahvaljujem, ja sam negdje pri kraju mog radnog vijeka. Ovdje sam trideset godina i strašno mi je drago da sam imala mogućnost poznati Darka Đurovića iz Podgorice i prirediti njegovu izložbu u Evropskom domu, Zagreb.Darko, ja još jedanput zahvaljujem vama, vašoj porodici, gospođi mami, sestri, gospodinu koji se založio danas da ovu izložbu postavimo u ovaj prostor.Koliko god je bilo puno, puno slika nekako su se utopile u ovaj naš prostor, prekrasno izgledaju.Nadam se da će ih zaista vidjeti veliki broj ljudi, jer mi imamo svakodnevno ovdje događanja… Hvala vam puno i čestitam.Čestitam gospođi mami što je prepoznala vaš dar u djetinjstvu i nije dala da se on zanemari.Ja imam ovdje jedan školski projekat, i vidim da, već do deset godina kreacija djeteta zna biti odrezana i uništena tako da, sve čestitke mami na tome da je prepoznala taj nevjerovatan dar koji vi imate u sebi. Hvala vam Podgorice, Hvala vam Crna Goro!”-završno je kazala Renata Bačić.

Izložba “Pogled kroz dugu” nosi supstituciju za ono što je strašno, kao pjesnički izraz.Taj naziv definiše sublimisanost nagona.Suprotno, sadrži iracionalna ponašanja čovjeka u prikazivačkom djelu kao funkcijom, radnjom, onim čime se umjetnik bavi.Tako izložba govori o sublimisanom i nesublimisanom nagonu stvaralaštva.Prema tome nazivi radova sa izložbe u Zagrebu prate ove poetičke, stilske standarde: “Iracionalizam nesublimisanog”, “Iracionalizam mase i njegova kritičnost”, “Kulminacija u najvišem stepenu 1 i 2”, “Decenijski somnambul”, “Verica”,”Isus Hrist”,”Iracionalizam 1, 2 i 3″, niz radova sa nazivom: “Iracionalno ponašanje čovjeka”, “Mjesto vrtloženja”, “Pretenzije” i “Sumornost”. Slike su rađene u tehnikama ulje na platnu i ulje na lesonitu, definišu podkulturna, asocijalna, ezoterična stremljenja i ponašanja, ekivalent sa nadrealizmom, psihoanalizom, dadaizmom. Izložba je presjek dvadesetogodišnjeg rada od akademskih dana pa sve do dabas.Darko Đurović je rođen 1982. godine.Akademiju likovnih umjetnosti završio je u Trebinju u klasi
profesora Marka Musovića 2005.Ovo je njegova trinaesta samostalna izložba a imao je više kolektivnih.Dobitnik je 2012. nagrade “Milunović, Stijović, Lubarda” kao i dvije diplome sa međunarodnog bijenala za djecu i mlade, Torun-Poljska.O njemu su pisali: Nataša Nikčvić, Anastazija Miranović. Slobodan Slovinić, Balša Brković, Nina Mudrinić…

Na otvaranju izložbe bio je prisutan crnogorski ambasador Boro Vučinić.

Takođe, bilo je prisutno i diplomatsko osoblje ambasade Crne Gore u Hrvatskoj. Evropski dom je do sada proredio nekoliko stotina izložbi, nalazi se u blizine Trga Bana Jelušića u centru Zagreba u Jurišićevoj ulici 1.